Son zamanlarda ülkenin rejimini bile tartışma konusu yapan bazı odak noktaları, kendilerine konuşma yetkisi ve hakkı tanıyan cumhuriyet rejimini bile beğenmez oldular. Cumhuriyetin ötesi var mı? Cumhuriyet bol mu geldi?
PKK ile yatıp PKK ile kalkıyoruz, ülkenin insanları aç, geçim derdi almış başını gidiyor, çocuklar okula boş mideyle gidiyor, birileri çıkmış Apo’yu konuşuyor. Hatta “baş göz edelim” diyenler bile var. Her şey bitti, Apo’nun gerdeğini düşünüyorlar.
“Türkiye’nin doğusu bizim” diye maksatlarını ortaya koyanlar “peki batısı kimin?” diye sorulduğunda “hepimizin” diye bir de yırtık dondan çıkar gibi çıkıyorlar. İki halklı bir devlet yapısı istiyorlar, iki dilde eğitim, iki otorite…
Bu konu uzun, olmayacak iş, ama işte fakirin umudu yok mu fakirin umudu, Apo’nun umut hakkı gibi…
Cumhuriyet bayramımızı kutluyoruz, kimilerinin içine sinmese bile kutlama yapmak için kimseden izin alacak halimiz yok.
Bu milletin içine sinmiş bir kere bu rejim; kopartamazsınız, ayıramazsınız...
Bu halkı Cumhuriyetsiz bırakamazsınız!..
10 Kasım
İstedikleri kadar 10 Kasımları kutlamamak için ara tatiller icat etsinler,
İstedikleri bahaneleri bulsunlar,
Ara tatilden sonra büyük önderimiz Atatürk’ü sınıflarda anmak bizim öğretmenlerimizin boynunun borcu…
Hadi engelleyin de görelim,
Yasaklamaya çalışın bakalım?
Yapamazsınız;
Bu gençliği, bu öğretmenleri bundan alıkoyamazsınız!
