“Türk Sanat Müziğinin Asaleti” olarak tanınan ünlü koro şefimiz, bestecimiz, güftecimiz ve solistimiz İnci Çayırlı’yı bundan tam dört yıl önce bir Ağustos günü yitirdik. Arkasında tatlı anılar, unutulmaz şarkılar ve pek çok ünlü sanatçı bıraktı.
“Kara kara kara gözler” şarkısını onunla sevdik, “Yağmur Çiselerken” şarkısını da onun sesinden dinleyerek anılarda kaybolduk.
Şöyleydi o unutulmaz eserin sözleri:
Yağmur çiselerken öpmüştüm dudağını
Yağmur çiselerken sevmiştim yanağını
Şimdi yalnız kaldım aşkımın acısıyla
Yağmur çiselerken sorarım yine sana
Nasıl öpsem yine seni
Nasıl sevsem yine seni
Nasıl sarılıp yine sana
Haykırsam, haykırsam, haykırsam sevdiğimi
İşte bu şarkının daha nice yıllar kulağımızda çınlayacak melodisini Zonguldak kent merkezindeki dev gibi ağaçlarla kaplı ve yazları bizi güneşten, kışları da yağmurdan koruyan o parktan geçerken hissetmemek olası mı?
Bu gün yine yağmur çiseliyor, insanlar sıcak günlerdeki gibi olmasa bile bu serin günlerde de bu parkta iki nefes almak için duruyor ve İnce Çayırlı’nın artık hafızalara kazınmış olan o unutulmaz eserini iliklerine kadar benliğinde hissediyor ve kimimiz de o şarkıyı dudaklarımızın ucundaki yağmur tanesinin tatlılığıyla eş değerli bir şekilde hissederek parkın hafiften ıslanmış yollarında yürüyor.
