Geçtiğimiz 9 günlük bayram tatili süresince Zonguldak’a 1 buçuk saatlik uzaklıktaki Amasra’yı ve yine aynı mesafedeki Safranbolu’yu 200’er, 300’er bin kişi ziyaret ederek buralardaki esnafa ve konaklama tesislerine, pansiyonlara para yağdırdılar.
Yüz milyonlarca paranın girdiği bu turistik yörelere ise Zonguldak esnafı uzaktan bakmakla yetindi. Zonguldak’ta gerektiğinde turist çekebilecek mağaralar, sahiller, ormanlar varken turistin buralara gelmemesi ise tam bir fiyasko ve bu fiyaskonun sorumluları ise Devlet kurumları.
Mavi bayraklı bir Türkali köyünü bile başıboş bırakarak turistik yatırım yapılmasını sağlayamayan devlet Zonguldak sahillerine de tesis yapmayarak; wc, soyunma kabini gibi gereksinimleri sağlamayarak, yöre halkını hem işsizliğe hem de parasızlığa mahkum ediyor.
Boş ve atıl durumdaki maden ocaklarını bile özele veremeyip restoran haline getiremeyen, kendisi de hiçbir şey beceremeyen devlet yöne halkına pansiyonculuğu bile öğretemedi.
Karavan turizmi, çadır turizmi, mokamp gibi günümüz gerçeklerinden bile bihaber olan yetkililer yörenin en ufak bir tanıtımını bile yapamıyorlar.
İşin en garip yönlerinden birisi de dünyaca ünlü olacağı bilinen Kadıoğlu mozaiklerinin bile 15 yıldır turizme kazandırılamamış olması.
Zonguldak insanının işsiz güçsüz kalmasının asıl nedeni olan yetkililer bir fikir bile üretemedikleri ve sadece koltuklarında oturmayı bildikleri için Zonguldak’ın geleceğinin çok daha kötü olacağını tahmin etmek hiç de zor değil.
Buradaki yetkililerin turizm konusunda yaptıkları tek şey, her sene düzenlenen turizm haftalarında Atatürk anıtı önünde sadece konuşmak, laf üretmek ve yan gelip yatmak.
