2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas Madımak Otelini saatlerce kuşatma altına alıp, sloganlar eşliğinde 33’ü sanatçı, ozan ve düşünürlerden oluşan 37 insanı güvenlik güçlerinin gözü önünde, diri diri yakmalarının yıldönümünde Zonguldak Demokrasi Platformu tarafından Madenci Anıtında anma töreni düzenlendi. Düzenlenen anma törenine, Zonguldak Demokrasi Platformu üyeleri ile bazı siyasi partiler ile KESK’e bağlı sendikaların başkanları katıldı. Zonguldak Demokrasi Platformu adına Madenci Anıtında düzenlenen anma töreninde bir açıklama yapan Maden Mühendisleri Odası yönetim kurulu üyesi Levent Yağcıoğlu, “Sivas katliamı bu topraklardaki ilk gerici hareket değildir. Anadolu’daki gerici isyanlar 1730’da Patrona Halil İsyanı ile başlamış, 1807 de Kabakçı Mustafa isyanı ile devam etmiş ve 13 Nisan 1909’da meşhur “31 Mart Vakası” diye adlandırılan isyanla sürmüştür” diyerek şunları söyledi: “Bu topraklar, 1950 sonrasında yine dinsel kökenli gerici olaylara sahne olmuştur. 16 ŞUBAT 1969’da, “Kanlı Pazar” diye tarihimizde yer alan ve cihat çağrılarının yapıldığı olaylar ile Çorum ve Kahramanmaraş katliamları, daha da sonra 37 insan diri diri yakılarak katledildiği “Sivas Madımak Katliamı” gericiliğin ulaştığı uç noktadır. Sivas Madımak katliamı, bu topraklarda yüzyıllardır süregelen gerici, mezhepçi, yobaz anlayışın hainlik mertebesinde, dışa vurumudur. Sivas katliamı; düşünce ve ifade özgürlüğünün engellendiği, linç kültürü ile yaşam hakkının fiilen sonlandırıldığı kara bir gün, kara bir leke olarak ülkemiz tarihine geçmiştir. Sivas katliamı aydınlığa, bir arada yaşama kültürüne, inanç özgürlüğüne, halkların kardeşliğine ve demokrasiye yapılmış bir saldırı olarak gerçekleşmiştir. Bu katliamı engellemek için hiçbir çaba harcamayanlardan ve gerçekleştirenlerden hesap sorulmadığı gibi, gerici, ırkçı saldırılar artarak devam etmiştir. Sivas’ta aydınların diri diri yakılmasına neden olanları korumaya çalışanlar, yaşanan acıları unutturmaya ve gerçek katilleri yalan haberlerle aklamaya çalışmışlardır. İnsanlık tarihinin bu kara lekesi; yaralı yüreklerde, kanayan vicdanlarda ve hafızalarda 27 yıldır hiç durmadan büyümektedir. 12 Eylül Faşizminin uygulayıp geliştirdiği Türk/İslam sentezci gerici zihniyet geçmişte Maraş’ta, Çorum’da gerçekleştirdiği katliamları unutturamadığı gibi, Sivas katliamını da unutturamayacaktır. Sivas katliamını ve yaşananları unutturmak için baskı ve engelleme politikalarına yönelenler bilmelidir ki; büyük bir yanılgı içindedirler. Sivas katliamının aradan 27 yıl geçmesine rağmen, hala kitlesel şekilde öfke ile lanetlenmesi, ülkemizin gericiliğe, ırkçı-şoven odaklara teslim olmayacağının bir göstergesi olarak nitelendirilmelidir. Ülkemizin içinden geçmekte olduğu bu zorlu süreçte; basın ve ifade özgürlüğü, insan hakları, kardeşlik, yargı bağımsızlığı, güçler ayrılığı ve Laik Demokratik Cumhuriyet taleplerinin kararlılıkla savunulması; iktidarın baskıcı ve antidemokratik, yasa tanımaz uygulamalarına karşı, kararlı mücadelenin güçlenmesi açısından önem taşımaktadır. Devletin bütün dinsel, mezhepsel ve etnik oluşumlara eşit mesafede durması sağlanmadıkça, kutuplaşmanın önüne geçilecek adımlar atılmadıkça; ayrıştırıcı, ötekileştirici politikalar sürdürüldükçe halkın birbirine karşı kışkırtma girişimlerinin önüne geçmek mümkün olmayacaktır. O yüzden günümüzde, siyasi iktidar eliyle bizzat yaratılan her türlü inanç ayrılıkları, inançlar üzerindeki baskı ve ayrımcı uygulamalara derhal son verilmelidir. Türkiye’ nin “Laik, Demokratik bir Hukuk Devleti’ hüviyetine kavuşması şarttır. Demokratikleşmenin önündeki engeller acilen kaldırılmalı, diyalog ve demokratik kültürün gelişmesi için toplumsal mutabakat sağlanmalı, bunlar için gerekli yasal düzenlemeler derhal hayata geçirilmelidir. Barıştan, kardeşlikten, eşitlikten, insan hak ve özgürlüklerinden, demokrasiden yana olan bizler; katliamı ve katliamı gerçekleştiren insanlık düşmanı ırkçı, gerici yapılanmaları, onları koruyup kollayanları şiddetle kınıyor; katliamda hayattan koparılan canlarımızı saygıyla anıyoruz. Bizlere düşen görev ise; uğrunda yaşamlarını verdikleri insanlığı, özgürlükleri ve halkımızın hak ettiği demokrasiyi toplumda egemen kılarak onları yaşatmak olacaktır. Sivas katliamının hesabı sorulmalı. Madımak utanç müzesi yapılmalıdır. Sivas katliamını unutmadık, unutturmayacağız” (Şaban YILMAZ)