Merhaba değerli okurlarım, sokaklar insana hayat katar; diyerek başlamak geldi içimden amailetişim veya sosyalleşmek demek daha doğru olacak gibi bu yüzyılda. Neticede insanla temas, hayatla temastır.
Bu haftaki köşe uzadıkçauzar. Ne kelimeler biter ne de yanyana geldikleri anlamlarla şiirler.
Geçtiğimiz günlerde, ekmek almak için durdum.Kafamdakask, yüzümde maske… Bir market çalışanı yaklaştı, “görüyorum bunu, çok güzel…” sözleriyle, uzunca bir muhabbete başladık. Biraz motordan biraz ülkeden konuştuk. Laflafı açarken hem eskibir meslektaşım hem de değerli bir öğretmenim Ömer Yılmaz’ın kardeşi olduğunu öğrendim. Temasettik, bir meta üzerinden.
Sonrasında güzel eserlerin sahibi olan bir platform öğrendim: SanalSanat Atölyesi.
Türkiye’nin farklı yerlerinden altı okul, altıöğretmen ve onlarcalise öğrencisinin katıldığı bir sanat atölyesi. Oylama ile gündem belirleyip oylama ile eser seçtikleri birçalışma.
Bu projeninamacıneydi, dersek: Sınıf ortamında yapılan yazma çalışmalarının, sanal ortamda sürdürme ve genç bireyleri farklı okullardan akranlarıyla birarayagetirerek hem bireysel eserlerini paylaşacakları hem de ortak eserler üretecekleri biralan oluşturmaktı.
Zonguldak İMKB Anadolu Lisesi Müdür Yardımcısı Ömer Yılmaz öğretmenimi ve kelimelere anlam katan kardeşlerimi kutluyorum.