Çoğumuzca da bilindiği gibi faturanın tarifi (tanımı) VUK 229 uncu maddede yapılmıştır. Söz konusu İlgili bu maddeye göre fatura; satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesikadır. Bu doğrultuda faturanın şekli ise;
1.Faturanın düzenlenme tarihi, seri ve sıra numarası,
2.Faturayı düzenleyenin adı, varsa ticaret unvanı, iş adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarası;
3.Müşterinin adı, ticaret unvanı, adresi, varsa vergi dairesi ve hesap numarası;
Bunun yanında ayrıca,
1.Malın veya işin nevi, miktarı, fiyatı ve tutarı;
2.Satılan malların teslim tarihi ve irsaliye numarası,
(Malın alıcıya teslim edilmek üzere satıcı tarafından taşındığı veya taşıttırıldığı hallerde satıcının, teslim edilen malın alıcı tarafından taşınması veya taşıttırılması halinde alıcının taşınan veya taşıttırılan mallar için sevk irsaliyesi düzenlemesi ve taşıtta bulundurulması şarttır.
* * *
Hal böyle iken ayrıca, Faturanın düzenlenmesine ilişkin usul ve esaslar “fatura nizamı” başlıklı VUK 231 inci maddede düzenlenmiştir. Mamafih buna rağmen zaman zaman kamuoyuna da yansıyan haberlere göre, tüketicilere kesilen faturalar birbirini tutmamakta, hesaplamalarda Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu'nun [EPDK] belirlediği fiyatlara uyulmamakta, tarifelerde yer almayan bedeller de eklenmektedir. Uygulamada genellikle dağıtım sistemine ilişkin yatırım, işletme ve bakım giderlerine yönelik harcamaları karşılamak için “Dağıtım Bedeli”; Üretilen, ithal veya ihraç edilen elektrik enerjisinin iletim tesisleri üzerinden nakli dolayısıyla oluşan harcamaların bedeli olarak “İletim Sistemleri Kullanım Bedeli” ve “Sayaç Okuma Bedeli”nden oluşan bu kalemler toplam faturanın yaklaşık yüzde 15’ine denk gelmektedir.Bu arada da Kayıp/Kaçak bedellerinin gizlenmesi ile birlikte faturalardaki enerji birim bedelleri usulsüz olarak 3 ile 5 kuruş fazla yazılmakta olduğuna dair fatura muhtevasında
yapılan bu kesintiler gerçekte VUK’na göre gösterilmesi gerektiği halde her nedense fatura detayında olması gereken bu kesintilere yer bile verilmemektedir.
* * *
Sonuç olarak, EPDK tarafından fatura üzerinde bulunması zorunlu tutulan asgari bilgiler bulunmaktadır. Bunlar hep asgari standartlarda tutulmaya devam edilmiş, asgari üzerine çıkılması sanki yasakmış gibi bir anlayış gelişmiştir. Bu
kapsamda 2009 yılı içerisinde toplam 3 dağıtım şirketi (Başkent, Sakarya, Meram Elektrik Dağıtım AŞ) 2010 yılında toplam 6 dağıtım şirketi (Osmangazi, Çamlıbel, Uludağ, Çoruh, Fırat, Yeşilırmak Elektrik Dağıtım AŞ), 2011 yılı içerisinde 1 dağıtım şirketi (Trakya Elektrik Dağıtım A.Ş.) özel sektöre devredildi. 2013 yılı içerisinde ise 8 dağıtım şirketi (Akdeniz, Boğaziçi, Gediz, Aras, Dicle, İstanbul Anadolu Yakası, Van gölü ve Toroslar Elektrik Dağıtım AŞ) hisseleri özel sektöre devredildi.Ancak ne var ki bu özellleştirme sonrası elektrik KWS tine yapılan zam miktarı %240 ları buldu.Sonuçta yapılan Elektrik Dağıtım Özelleştirmeleri; 4628 sayılı Yasa’da belirtilen ucuzluk yerine, pahalılık getirmiş, tüketiciden dağıtım şirketlerine mali kaynak aktarmanın yasal yolunu oluşturmuştur. Özelleştirme sonrası günümüze kadar gelinen noktada Elektrik üretim ve dağıtım sektörünün mevcut borç stoku 47 milyar ABD Doları civarındadır. Yapılandırma ihtiyacı bulunan kredi portföyü 12-13 milyar ABD Doları düzeyindedir. Bu tutarın yaklaşık 10 milyar ABD Doları tutarının ise 2019 için yapılandırılması düşünülüyordu. Bu nedenle enerji kullanımının doğal bir ihtiyaç halini aldığı ve toplumun ortak gereksinimi olduğu gerçeğini temel alan bir anlayışla;
-Elektrik enerjisinde üretimden tüketime kadar geçen süreçte merkezi bir planlama anlayışını benimseyen, kamusal yararı ön planda tutan,
-Yerli ve yenilenebilir ülke kaynaklarından azami ölçüde yararlanmayı hedef alan ve ulusal çıkarları gözeten,
-Kültür ve tabiat varlıklarını koruyan, doğal yaşamı tahrip etmeyen, bir enerji politikasına yönelim vazgeçilmez olmuştur.
